Napapagod din pala ang pusong magmahal

Napapagod din pala ang pusong magmahal

Tula ni Raymund Tamayo

Siguro

Pagod ka na ngang magmahal

Kung minahal mo man ako.

Pa’no

Panay na lang ang sabi ko

Ng pasensiya na at sorry.

Panay na lang yata sama ng loob

Ang dinala ko sa buhay mo.

Siguro

Pagod ka na ngang magmahal

Sakali mang minahal mo nga ako.

Pa’no

Pinagpapaliban mo na lamang

Ang mga pagkakataong puwede tayong mag-usap

Pinalilipas mo na lang

Ang mga natitirang araw

Na hindi tayo nagkikita

Bago ka lumisan at mangibang-bayan.

Siguro

Pagod ka na ngang magmahal

Kung tunay ngang minahal mo ako.

Ako man.

Pagod na rin.

Pagod na ako sa paghihintay na makausap ka

Upang ilinaw ang mga mahahalagang bagay

Pagod na rin ako sa pag-iintindi

At pagpapakumbaba

Pagod na ako sa pagtatago ng mga bagay

Na kailangan mong malaman.

Hindi ako naniningil.

Hindi ako gumaganti.

Hindi ako nanunumbat.

Hindi ako nang-aaway.

Lahat ng bagay

Na ginawa ko para sa’yo

Hindi ko hinanapan ng kapalit.

Naalala ko lang kasi

Na hindi ako superhero

Na tao din nga pala akong nasasaktan.

Umiiyak.

Napapagod din.