Hanap Kita


Hanap Kita


Isang gabi lang
at ang lungkot ay hindi malirip.
Paano na kung isang taon kang wala?

Ano’ng mangyayari
kung hindi na kita makilala
                        ang mga braso mo
ang labi mo sa aking pisngi tuwing gabi
ang mga titig tuwing almusal
ang mga lakad sa bukang-liwayway?

Hindi ko na kayang mag-isa ngayon.
Hanap kita tuwing isasara mo ang pinto
para pumunta sa kabilang kuwarto
                        palayo sa akin.

Para bagang isang bata
hindi ko na kayang mag-isa.

Kaya bilisan mo.

No comments:

Post a Comment